Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

The things that lovers do (random title)

kati leipei alla dn ksero ti. Kati exo alla dn ksero ti. Kati uparxei ekei pera alla dn ksero ti. Ais8anomai tis meres na pernane apo mprosta mou san treno alla ego meno ekei ston sta8mo. Dn perno tin protovoulia na mpo se ena vagoni kai na eksafanisto. To na eksafanisto 8a itan to mono pragma pou 8a ekana para polu eukola. 8elo para polu na figo. 8elo na pao stin a8ina kai na ziso ston dromo san astegos. Na periplaniemai apo plateia se plateia. Ka8ismenos panta se mia gonia me ta vromika rouxa mou na vlepo ton kosmo na pernaei. Nomizeis pos eisai pio eutixismenos apo kapoion o opoios zei ston dromo? Nomizeis pos exeis perisotera ap oti autos? Mallon geliesai. Ta panta einai toso reusta. Den mporeis na to katalaveis. Alh8eia. Tin mia stigmi pisteueis pos eisai mia xara kai pos exeis ta panta , eno se ena lepto mesa - kai polu leo - ta panta mporoun na anatrapoun. Kalh fash! H zoh einai to pio periergo pragma pou mou exei sumvei. Den ksero an einai kalo i kako , to mono pou ksero einai pos einai endiaferon. Kati akoma pio paradoxo kai endiaferon einai oi an8ropines sxeseis. Apo pou na arxiso? Apo tin sxesi giou - patera? giou - mhteras? antra - gunaikas? Ohh...god! Tipote dn ginete sosta i toulaxiston tin ora pou prepei. An8ropoi pernane apo tin zoh sou toso ksafnika kai toso grigora pou dn mporeis na ksexoriseis ti eidous an8ropos einai. Nomizo pos oi an8ropines sxeseis pleon einai atrofikes. Des guro sou... Antres kai gunaikes vriskontai ka8imerina , gamiountai kai meta dn ksanavriskonte pote. Isos na min ksanamilisoun kai pote. Dn einai ligo periergo auto? Den gnorizeis ton allon alla mporeis na pas mazi tou giati apla sou exei dosei tin pseudais8isi tis triferotitas. Merikes stigmes triferotitas antalasonte etsi. Me kanena kostos. Me kamia va8iteri gnosi pano stin prosopikotita tou allou. Allo pio periergo einai pos autos pou kapote sou edose akiro tora ton vlepeis na sou xamogelaei sto apenanti trapezi. Na erxete kai na sou xoreuei kai na sou stelnei mnmta. Poios o logos? Epeidi einai dokimasmeni i sintagi? Kavlia uparxoun , pragmatika ametrita ekei ekso. Peiramatisou ligo... Kati akoma polu paradoxo gia mena einai to poso mporei na allaksei o an8ropos apo tin mia mera stin alli. Tin mia mporei na ton kavalas pano sto krevati i sta tessera kai ena proi se enan kafe katalaveneis pos dn exete tpt na peite. Etsi apla. Den exei na sou prosferei kati. Auto pou mou kanei entiposi einai to pos egine auto to kone? Dld ti mesolavise kai ti se paraplanise oste na pistepseis pos tairiazeis me auto to gamimeno atomo?Telos panton...isos na min se endiaferoun auta pou leo i na ta vriskeis malakies. Xestika omos , giati ego i8ela na ta grapso kapou kai na ta po...gia auto exo to blog. Opoios diavazei to blog , diavazei kai emena. kalhnukta

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Ένα

Πόσο καιρό έχω να μπω στο blog μου;Ειλικρινά πάρα πολύ καιρό!Νομίζω πως στις τελευταίες αναρτήσεις μου έχασα λίγο το μέτρο...Για αυτό τον λόγο μην παραξενευτείς που δεν θα βρεις κάτι από τα παλιά...Τελικά μερικές σκέψεις είναι για να τις κρατάς μέσα σου και να μην τις μοιράζεσαι με κανέναν...Αλλά ας μπω στο θέμα!Σήμερα στο "πρόχειρο" του blog βρήκα ένα κείμενο που είχα γράψει αρκετό καιρό πριν...Δεν είναι τίποτα συγκεκριμένο,ξέρεις,οι σκέψεις που με "βασανιζουν" αιώνια.Δεν χάνω τίποτα να το δημοσιεύσω...Θυμάμαι πως το έγραψα για έναν άνθρωπο τον οποίο συνάντησα για μία και μοναδική φορά στην ζωή μου.Από τότε δεν τον ξαναείδα ποτέ και δεν πιστεύω πως θα τον ξαναδώ.

24/4/2009

Δεν έχω και πολύ χρόνο σήμερα. Με την ψυχή στο στόμα προσπαθώ να γράψω δύο σειρές γιατί αισθάνομαι πολύ έντονη την επιθυμία να εκφραστώ. Σήμερα γύρισα πάλι εκεί... Μπορώ να περπατήσω ξανά στα ίδια μέρη , να μας κρυφωκοιτάξω πίσω από κάποιο δέντρο. Να ξαναζήσω τις ίδιες στιγμές και να γεμίσω πάλι τις μπαταρίες και την διαθεσή μου. Η μνήμη είναι ότι πιο φθαρτό έχει πάνω του ο άνθρωπος. Δεν σε θυμάμαι πλέον. Δεν θυμάμαι όλες τις στιγμές που περάσαμε μαζί. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό.... Χμ... θα ήθελα να βρεθούμε ξανά. Νομίζω πως θα ήθελες και εσύ... Ελπίζω να μην είσαι ένας από όλους αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν κατα καιρούς απ την ζωή μου και χάθηκαν , έτσι... Θα ήθελα η σχέση μας να είναι καρμική. Να κρατήσει για πάρα πολύ καιρό. Δεν πιστεύω στο "για πάντα" πλέον , όσο ονειροπόλος και να είμαι. Να περπατήσω εκει που περπατήσαμε μαζί; Να προσπαθήσω να επαναφέρω κάποιες μνήμες; Δεν ξέρω... Αυτό το αφήνω στην κρίση σου. Αν θέλεις μπορείς να προσπαθήσεις.
Τι είναι όταν νιώθεις κάτι αλλά δεν ξέρεις τι είναι;
Τι σημαίνει όταν βρίσκεις τον ευατό σου μετά την ν-οστή μπύρα;
Τι σημαινει όταν είσαι άδειος αλλά ξεχυλίζεις ταυτόχρονα;
Παιδικά χρόνια... Εφηβικά χρόνια... Φοιτητικά χρόνια... Ζωή... Τέλος...


Δεν πιστεύω στο ότι μερικοί άνθρωποι έχουν ταλέντο. Πιστεύω μόνο στην αφοσίωση που προσφέρει κάποιος άνθρωπος σε κάτι που αγαπάει. Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να βρω τι είναι αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους στον τομέα της τέχνης ξεχωριστούς. Κατεληξα στο οτι δεν υπάρχει ταλέντο. Υπάρχει αφοσίωση. Αλλα πριν , μετα και κατα την διαρκεια της αφοσίωσης κάποιου σε κάτι πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Να ανήκει στον μέσο όρο των ανθρώπων. Τώρα θα μου πεις πως ο μέσος όρος είναι μία γενική έννοια ειδικά αν αναλογιστείς τον πλυθησμό του πλανήτη και τις τεράστιες αντιθέσεις που υπάρχουν. Βγάλτα αυτά. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για ανθρώπους που ζουν σε....σκατά....δεν θέλω να μιλήσω για αυτό....Σκατά....δεν θέλω να ξεδιπλώσω τις σκέψεις μου μπροστά σε άλλους...ο καθένας είναι ότι σκατά είναι και χέστηκα.

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

I am not currently available

Ένα , δύο , τρία , τέσσερα. Επανεκκίνηση , διαδικασία , πρόεδρος , συνωμοσία , κόσμος , άνθρωποι , χαμόγελα , αστέρια , συνθεσάιζερ , βουητό , lsd , κατάθλιψη , φωνές , ύπνος , κατάσταση , έρωτας , παράνοια , χέρια , σαρκασμός , απομόνωση , δάχτυλα , καλοκαίρι , ουρανός , έδαφος , αεροπλάνα , βάδισμα , υπολογιστής , ρυθμός , ταλάντωση , τρέξιμο , αστραπή , εκνευρισμός , ανεπάρκεια , συνήθεια , θυμός , οργή , φόνος , Facebook , σύνδρομο , γέννηση , αποκεφαλισμός , μάτια , χάδια , αισθήματα , φωτογραφίες , βαρετός , καταστολή , ελικόπτερο , μουσική , δωμάτιο , ξύλο , πάτωμα , γρήγορα , πατέρας , πουκάμισο , γένια , εκφυλισμός , διαθεσιμότητα , ηλιοβασίλεμα , εκτελώ , εκτιμώ , αυτοεκτίμηση , κέντρα , αστικός , απόσταση , εγκέφαλος , επανάληψη , επανάληψη , επανάληψη , επανάληψη , βοηθός , πληκτρολόγιο , αργοπορία , μύτη , ταυτότητα , αθλητισμός , λέξεις , γνωρίζω , νόημα , εσύ , αυτοί , κανένας , όπλο , πουλιά , μαζικός , τεχνολογία , καταστροφή , αμάξι , οθόνη , ρόδες , φυσική , κεφάλαια , τσάντα , δίπλα , ενόχληση , ήπαρ , καρκίνος , παραισθήσεις , σκυλιά , αστυνομία , μολύβι , επανάληψη , επανάληψη , επανάληψη, σφάλμα , διαθεσιμότητα , τέσσερα , τρία , δύο , ένα.

I am not currently available

I am not currently available

I am not cu%$%^$%$%$%$%

Σφάλμα δικτύου. Επανεκκινήστε το σύστημά σας ή επικοινωνήστε με τον προμηθευτή σας.

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Εγώ , οι raining pleasure και ο εγωισμός

Δεν ξέρω αν υπάρχει άσχημη πλευρά των πραγμάτων. Μπορεί την τελευταία εβδομάδα να μου πήγαιναν όλα σκατά ( με αποκορύφωμα την βαρύτητα που μου έσπασε το laptop ) αλλά είμαι ερωτευμένος. Είμαι ερωτευμένος με την ζωή. Τον ήλιο , το δροσερό αεράκι ,τα σύννεφα ,τον καταγάλανο ουρανό ,τους όμορφους ανθρώπους , την τέχνη , την μουσική , τα πάντα. Δεν σκέφτομαι τίποτα αυτήν την στιγμή. Ίσως να είναι ένας μηχανισμός άμυνας του οργανισμού μου για μην με πάρει από κάτω… Δεν ξέρω… η φίλη μου η Γιούλη τα ξέρει αυτά , είναι ψυχολόγος. Θα την ρωτήσω και θα σας πω. Σήμερα όλη την ημέρα ακούω το Reflections των Raining Pleasure και χορεύω μόνος μου σαν τρελός μέσα στο σπίτι. Είμαι τόσο ερωτευμένος με την μουσική αλλά και με τις τέχνες. Μακάρι να με έπαιρνε κάποιος από αυτόν τον σκοτεινό βάλτο που ζω και να με πήγαινε στην γειτονιά των καλλιτεχνών. Θα ήθελα να ζούσα σε ένα μεγάλο χωριό όπου θα είχε πάντα ήλιο και όμορφα ζωηρά σύννεφα. Θα πίναμε , θα μεθούσαμε , θα τραγουδούσαμε μα πάνω από όλα θα κάναμε τέχνη. Τραγούδι , ζωγραφική , συγγραφή , Design , video art , τα πάντα. Να ήμασταν μια όμορφη μεγάλη κοινότητα από άτομα γεμάτα ενδιαφέρον και να ζούσαμε μόνο για αυτό. Είμαι ερωτευμένος με την ζωή. Δεν θα ζητήσω ποτέ να με αγαπήσει και αυτή αλλά θέλω να της ζητήσω δύο πράγματα. Έναν άνθρωπο όμορφο, σωστό μα σταθεί δίπλα μου για το υπόλοιπο της ζωής μου και να έχω ανεξάντλητη έμπνευση και φαντασία για να γίνω αυτό που θέλω να γίνω. Αυτό για το οποίο γεννήθηκα να γίνω. Ανυπομονώ να τελειώσω την σχολή για να φύγω από εδώ και να ζήσω στην Αθήνα. Θέλω να συνεχίσω τις σπουδές μου για το Design και ελπίζω να μου φτάσουν τα λεφτά. Δεν θέλω να σκέφτομαι τα λεφτά γιατί τότε ξενερώνω πραγματικά. Πως είναι δυνατόν μερικά χαρτονομίσματα να σε κρατάνε μακριά από αυτό που αγαπάς; Δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν αυτό. Στερούν από την ανθρωπότητα κάποιους αισθητήρες συναισθημάτων. Γιατί η τέχνη είναι ένας αισθητήρας συναισθημάτων ο οποίος ενεργοποιεί συναισθήματα στους ανθρώπους με έναν τρόπο μαγικό. Κανονικά θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι ήμασταν κατά των χρημάτων. Γιατί αυτά είναι η αιτία όλων των δυστυχιών.
Αν το καλοσκεφτείς για τα λεφτά γίνονται όλα.

Στα όνειρά μου βλέπω ανθρώπους να φωνάζουν στο σκοτάδι. Να ουρλιάζουν για κάτι το οποίο δεν καταλαβαίνω και δεν αντιλαμβάνομαι 100%. Στον ξύπνιο μου πάλι , βλέπω άρρωστους ανθρώπους. Έχουν εγωισμό. Έτσι λέγεται η ασθένεια που έχουν. Ένα βασικό σύμπτωμα της ασθένειας αυτής είναι πως χάνεις την όρασή σου. Οι περισσότεροι που πάσχουν από αυτό δεν βλέπουν. Και για αυτόν τον λόγο προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν τα οπτικά σήματα που συνθέτουν την τελική εικόνα , διορθώνουν τα κομμάτια που λείπουν με δικά τους. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουν ότι θέλουν αυτοί να βλέπουν , κάτι το οποίο είναι λάθος. Αν η ασθένεια προχωρήσει και άλλο τότε χάνουν και την ακοή τους. Δηλαδή μπορεί να μην βλέπει κάποιος μπροστά του , να προσπαθείς να του εξηγήσεις τι υπάρχει γύρω του για να τον βοηθήσεις αλλά αυτός να μην σε ακούει. Να μην μπορεί να σε ακούσει. Χάνει την επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας το άτομο που πάσχει από εγωισμό πρήζεται τόσο πολύ που πνίγει όσους βρίσκονται γύρω του με αποτέλεσμα τον θάνατό τους. Η μοναξιά είναι δίδυμο αδελφάκι του εγωισμού το οποίο δόθηκε για υιοθεσία. Αυτά για σήμερα…

Ζωή μην με ξεχάσεις έχουμε κάνει μια συμφωνία. Σου ζητώ να μου δώσεις λίγο πραγματικό έρωτα και ανεξάντλητη έμπνευση και φαντασία και εγώ σου δίνω το εγώ μου. Καλό deal δεν νομίζεις;

Αντίο, σας αγαπώ όλους..( σήμερα τουλάχιστον)