11. Lucky

Είπα να γράψω αλλά δεν μου έβγαινε
Είπα να περάσω στον υπολογιστή μερικά από όλα όσα έχω γράψει, αλλά βαριόμουν.
Δε γαμιέται… Σας αφιερώνω ένα τραγούδι απόψε
Σε λίγο καιρό κλείνω ένα χρόνο, εδώ στο blog


Το γράφω εδώ για να μην το δεις.Δώσε ένα σημάδι πως ενδιαφέρεσαι...Εγώ νοιάζομαι για σένα ρε γαμώτο...Ακόμα...Δεν ξέρω,τα λόγια τους έχουν χάσει πλεόν την σημασία τους...Σε λίγες μέρες θα έρθω και ελπίζω να σε δω κάπου...

We Are Electric

Σήμερα είναι 13, αύριο 14 και προχθές 12. Ο χρόνος κυλάει, τα λεπτά σε προσπερνάνε, αλλά αισθάνομαι πως είμαι παγωμένος. Παγωμένος σε στάνταρ θέσεις, στάνταρ καθημερινές λειτουργίες. Δουλειά, σχολή, καναπές, Facebook, έξω… Κάθε μέρα κάνω ακριβώς τα ίδια πράγματα, το μόνο που αλλάζει είναι η ημερομηνία, η ώρα, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα, οι άνθρωποι. Αποκομμένος και μόνος μέσα σε μια ασφυκτικά γεμάτο κόσμο ψάχνω να βρω το στίγμα μου. Ψάχνω να βρω αυτό λένε όλοι «κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός». Εγώ ως προς τι είμαι ξεχωριστός; Ο καιρός έξω είναι μουντός, είναι χειμώνας. Έξω έχει πολύ κρύο και από το παράθυρο νομίζω πως βλέπω τα πάντα στους 256 τόνους του γκρι. Αισθάνομαι πως είμαι μακριά από την ζωή. Δεν ζω. Τα ηλεκτρονικά ίχνη μου δεν είναι ζωή. Ζωή είναι ένα άγγιγμα από κάποιον που αγαπάς, ένα βλέμμα, μία λέξη. Τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω Radiohead Από το iPod έχω μέρες να βγάλω το Amnesiac… (λείπει κείμενο)

Όνομα και πράγμα. Το ίδιο δωμάτιο, τα ίδια αντικείμενα , άλλες θέσεις , οι ίδιοι άνθρωποι.

Κοντεύω να τρελαθώ. Οι φάτσες που βλέπω γύρω μου είναι σκυθρωπές, θυμίζουν σκιάχτρα. Οι ψυχές τους από την άλλη είναι ανήσυχες, αναζητούν την λύτρωση. Τα απλά καθημερινά προβλήματα, οι τράπεζες, τα χρέη, η αγάπη φαίνεται πως έχουν εντρυφήσει στα βαθύτερα στρώματα της ψυχής και η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη. Μαύρες φιγούρες χωρίς μάτια τρέχουν αφηνιασμένες από δω και από κει ψάχνοντας για την λύτρωση. Κραυγές, φωνές απελπισίας, φωνές ηδονής, βογκητά καταπιεσμένων σεξουαλικών ενστίκτων συμπληρώνουν το πορτραίτο. Εγώ απλά είμαι θεατής στην παράσταση τους πνίγοντας τα δάκρυά μου. Ακόμα να ξεσπάσω.

Σκουπίζω από τα μάτια μου κάποια από τα δάκρυα που μου ξέφυγαν και μετά τρίβω τις παλάμες μου μεταξύ τους αφανίζοντας τα δάκρυα ανάμεσα σε ιδρώτα. Θέλω τα δάκρυα να καλύψουν όλη την επιφάνεια των χεριών μου. Αισθάνομαι καλύτερα. Κάνω ένα βήμα μπροστά. Πλησιάζω το πορτραίτο του πόνου και αρχίζω να το σκουπίζω με τα δάκρυά μου. Νιώθω την επιφάνεια του καμβά πολύ τραχιά. Νιώθω τις ακίδες να μπαίνουν μέσα στα χέρια μου, αλλά συνεχίζω. Συνεχίζω και βλέπω πως το πορτραίτο ξαφνικά παίρνει χρώμα . Οι κινήσεις των χεριών μου είναι τόσο δυνατές που μοιάζει να χτυπώ τον πίνακα. Σε μια στιγμή, ακαριαία θα έλεγα, κολλάω την αριστερή μεριά του προσώπου μου πάνω στον καμβά. Αρχίζω να κλαίω με δυνατούς λυγμούς. Το στήθος μου πάει να σπάσει. Λίγα μέτρα πίσω μου αισθάνομαι την παρουσία μουσικών. Είναι ένας ψηλός τύπος που μοιάζει με τον Nick Cave και παίζει σαξόφωνο. Δεξιά του είναι ένας άλλος τύπος λίγο πιο κοντός, αρκετά αδύνατος και παίζει κλαρινέτο. Ενδιάμεσα τους εμφανίζεται εκείνος με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι. Η παρανοϊκή μουσική που παίζουν ηχεί σαν μουσική αποκάλυψη στο κεφάλι μου. Αρπάζω τον πίνακα από την χρυσή κορνίζα που τον πλαισιώνει και έχοντας κολλημένο πάντα το πρόσωπό μου επάνω του τον κατεβάζω. Κάνω 2 βήματα προς τα πίσω, γυρίζω 180 μοίρες και ξαφνικά βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής από τους μουσικούς. Γονατίζω ακουμπώντας τον πίνακα κάτω και ξαπλώνω πάνω του. Οι λυγμοί μου γίνονται όλο και δυνατότεροι και το στήθος μου είναι στα όριά του, πάει να σπάσει. Η μουσική αρχίζει να κορυφώνεται με ήχους παρανοϊκούς να ξεπηδούν από αυτούς τους 3 ανθρώπους φτάνοντας τελικά στα αυτιά μου. Με το δεξί μου χέρι ξεκουμπώνω το παντελόνι μου και προσπαθώ άτσαλα να γδυθώ μέσα σε αυτό το πανδαιμόνιο σάρκας, ήχων και πόνου. Είμαι ερεθισμένος και θέλω να κάνω έρωτα με το πορτραίτο του πόνου. Πιστεύω πως αυτή η πράξη θα φέρει την λύτρωση στα βασανισμένα πλάσματα που εικονίζονται στον πίνακα. Μετά από λίγο και ενώ η μουσική είναι λίγο πριν την κορύφωση εγώ τελειώνω μέσα σε ένα μείγμα γυμνής σάρκας και καμβά. Τα άκρα μου μουδιάζουν και προοδευτικά εισέρχομαι σε μια κατάσταση ηρεμίας. Οι μουσικοί χωρίς να το καταλάβω έχουν καθίσει και αυτοί κάτω και μου χαϊδεύουν το κεφάλι. Καληνύχτα σας…

Εσύ τι σκοπεύεις να κάνεις για όλα αυτά;

Στο μέλλον ο πληθυσμός του πλανήτη θα αυξηθεί δραματικά. Μία πανδημία θα εξαφανίσει το 35 με 55% της γης. Το οικοσύστημα θα αρχίσει να καταστρέφεται ενώ κάποια είδη ζώων θα έχουν εξαφανιστεί. Οι άνθρωποι θα απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον και θα κλεινόμαστε όλο και πιο πολύ στον εαυτό μας. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι πως τα παιδιά του μέλλοντος, στατιστικά θα έχουν δει περισσότερα διαφημιστικά banner από τον ήλιο. Μέσα σε όλο αυτό το μαύρο κλίμα οι τέχνες θα ανθίσουν, ίσως είναι τα στατιστικά στοιχεία που θέλουν τις επόμενες γενιές να είναι αριστερόχειρες, ίσως όλη αυτή η καταπίεση θα πρέπει να διοχετευτεί κάπου. Εσύ τι σκοπεύεις να κάνεις για όλα αυτά;

απόσταση

Μουντά χρώματα , τραγούδια στην επανάληψη , μόνος εκείνο το απόγευμα της Πέμπτης στο σπίτι μου. Τον ύπνο μου τάραξαν οι συζητήσεις του γείτονα με την γυναίκα του. «Αν έχεις παρατηρήσει τα καλύτερα παιδιά βγαίνουν από οικογένειες με δύο γονείς , που πατέρας δουλεύει και η μητέρα είναι στο σπίτι» . Λύτρωση τα λόγια του; Ή μια ακόμα μαχαιριά; Τελικά εγώ τι είμαι; Φαινομενικά καλό παιδί…. Αλλά…

(λείπει κείμενο)

Εδώ σε αυτό το σπίτι σε αυτόν τον μικρό ακάλυπτο χώρο που βλέπει μόνο τους τοίχους των άλλων σπιτιών και σε προοπτική τον Άγιο Νικόλα πέρασα τα πιο εφιαλτικά χρόνια.
Ποτέ πάνω από 20 ευρώ στο πορτοφόλι , με άδεια καρδιά η οποία δένεται αμέσως με οποιαδήποτε γνωρίσω. Ψάχνοντας εκείνη , εκείνη την ξεχωριστή εκείνο το ξεχωριστό πρόσωπο που θα με κοιμίσει στην αγκαλιά του. Που είσαι; Γιατί αργείς; Ακόμα δεν έχω δει το πρόσωπο σου…

Υπομονετικός καθώς ήμουν προσπάθησα πολλές φορές να μετατρέψω εκείνη την φυλακή ονείρων σε ένα πραγματικό σπίτι. Διέξοδος το ποτό , το γράψιμο και η μουσική. Αναμνήσεις αναμιγνύονται με απωθημένα.

Λίγοι οι πραγματικοί φίλοι. Φέτος ξεχώρισαν και θέλω να πιστεύω πως θα τους έχω για πάντα. Η απόσταση πολλές φορές απομονώνει άλλες δυναμώνει μια σχέση.

Για ότι μου συμβαίνει προσπαθώ να βρω μία λύση και να ανακαλύψω τα βαθύτερα αίτια. Νομίζω πως με έχω αναλύσει αρκετά. Αρκετά ώστε να μπορέσω να βρω τι φταίει. Για όλα φταίω εγώ. Εγώ είμαι η αρχή και το τέλος. Εγώ είμαι η αιτία και η λύση. Μόνο που πάνω μου χάραξαν κάποιες καταστάσεις και κάποιοι άνθρωποι. Ίσως φταίνε οι γονείς , ίσως πως άλλαζα συχνά τόπο και σχολείο. Ότι αρχίζει άσχημα τελειώνει ωραία, έτσι δεν λένε; Ένα πράγμα που ξέρω για το μέλλον μου είναι πως πριν αρχίσω να σαπίζω μέσα σε εκείνη την κάσα θα έχω ένα μεγάλο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη μου. Το έχω γραμμένο πάνω στο χέρι μου αν ψάξεις καλά , μπορείς να το δεις και στον ουρανό όταν κοιτάς τα αστέρια. Ως τότε όμως έχω πολύ δρόμο. Δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω και να στρίψω μόνο εκεί που με οδηγούν τα όνειρα και όχι οι περιστάσεις. Είναι δύσκολα τα πράγματα μα δεν φοβάμαι να αρχίσω από το μηδέν. Εξάλλου το έχω κάνει πολλές φορές.

(Σήμερα σε σκεφτόμουν, ελπίζω να με σκεφτόσουν και εσύ)

Τελευταίες εξελίξεις

Ένα πράγμα έχω να πω σε όλους «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω»
Είναι σπουδαίο να κάνεις ένα λάθος , να καταλαβαίνεις πως έκανες λάθος και να ζητάς συγνώμη και να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να το διορθώσεις. Το να απορρίπτεις όμως έναν άνθρωπο για ένα λάθος του ενώ έχει μετανοήσει πιστεύω πως είναι λάθος πάνω στο λάθος. Ειδικά όταν δεν σε αφορούν…

Κάτι που κατάλαβα πρόσφατα! Βρήκα την φύση μου , ανακάλυψα τον λόγο για τον οποίο ήρθα στον πλανήτη αυτό… Για να πω την αλήθεια χρόνια υποψιαζόμουν τον λόγο απλά τώρα σιγουρεύτηκα. Το θέμα είναι να βρω το ζωντανό κλειδί που ψάχνω… Μόνο αυτό μπορεί να με ξεκλειδώσει…. Τώρα κοιμάμαι πραγματικά ήρεμος και δεν με φοβίζει τίποτα.
Σήμερα με πήρε τηλέφωνο αυτή η γυναίκα που λένε πως με αγαπάει πιο πολύ στον κόσμο. Μου είπε κάτι εξωφρενικό , κάτι το οποίο με κατέστρεψε , κάτι για το οποίο είχα νεύρα όλη την ημέρα… Αποφάσισα να μην της ξαναμιλήσω , όσο σκληρό και αν είναι για αυτήν. Εγώ δεν την αγαπάω. Η σχέση μας τροφοδοτείτε μόνο από εκείνη. Με κατέστρεψες!

Καληνύχτα σε όλους και να ξέρετε πως σας αγαπάω.

Sorureal

H kalh mera apo to proi fainetai.Anoigo ta matia mou guro stis dodeka para kai eimai se mia fash upnoy kai ksupnioy vlepontas parallhla ena oneiro..Kala emeina malakas,dn iksera pos exo toso megalh fantasia kai pos to uposunidito mou mporei na sundeei toso kala stoixeia pou vriskei apo do kai apo kei.An auto to talento tou uposuniditou to vgalo sto sunidito mou eidika otan sxediazo 8a gino kai gamo tous grafistes.Gia na min sas afino se agonia omos eida ena polu periergo oneiro pos hmoun leei se ena mparaki etsi ligo parakmiako kai pos itan kai mia parakmiakh gkomena di8en gko8ou...To malakistiri pou lete mou kollouse polu asxhma - isos na itan me8usmenh- kai ego tin apefeuga me to panta diakritiko ufos mou..i stash ths omos allakse kai erxotan ka8e toso pros to meros mou me diafora antikeimena sto xeri se fasi pos me apeilei...mia duo treis tis rixno ena mpounidi kai tis ksaplono kato...oi 8amones tou magaziou amesos piran to meros mou giati tosh ora evlepan pos me prokalouse i kopelia..meta apo ligo sikonete kai me kopanaei me kati sto kefali,pefto kato kai ka8os pefto ta vlepo ola toso arga les kai eixa parei lsd...soureal..to 8ema einai pos ola osa eida itan parmena apo tin prox8esini mou mera..dld i gkomena itan toso asxhmh oso i kopelitsa pou kollaei ston protagonisti tou Paranoid park.To oneiro auto itan ena kolaz apo ola osa eida kai ekana x8es...kalh fash!

Bryn Christopher - sour times

Katapliktiki diaskeuh!Thn akousa prin apo meres ston Republic tis 8es/khs kai to eroteutika kateu8eian!Tora 8a anarotieste poia einai auti i diaskeuh kai pos 8a tin akousete e??XA!Loipon o Bryn Christopher diaskeuase to Sour Times twn Portishead kai mporeite na to akousete edo!

to para8uro

Palia koitouses ekso apo to para8uro krifa dipla ap tin kourtina.Tora ka8esai sto krevati sou kai to para8uro tou spitiou sou exei metatrapei se laptop me sundesi adsl.Ena para8uro ston kosmo.H monaksia omos einai ekei.To idio amilikth kai oso pernaei o kairos ponaei olo kai pio polu.Alh8eia arage pou 8a ftasei?Pragmatika dn 8elo na ma8o...An pote ma8o,ayto 8a simainei pos dn ekana tpt gia na to apotrepso kai pos parado8ika stin tuxh mou.Exo ma8ei na polamao kai protimo na peso san hroas para na zo stin skia

03

talking to a brick wall....Les?les na milao se ena touvlo?
nomizo pos to exo vare8ei...opote erxomai se auto to meros 8umaita ta idia kai ta idia kai ta idia...Skata!Aneklirotoi erotes,misoteliomenoi erotes,provlimatikes sxeseis metaksu an8ropwn,pragmata pou eginan sto parel8on kai ta kouvalas akoma stin plati sou osa xronia kai an perasoun.To xeirotero einai pos merikoi an8ropoi menoun idioi kai aparalaxtoi kai kapoies fores ginontai xeiroteroi nomizontas pos etsi 8a pane mprosta.Epeidi autoi menoun idioi nomizoun pos kai ego dn exo allaksei.Pos eimai o idios me tote,pos milaw,pos kinoume kai pos sumperiferomai san ekeino to kaxektiko paidaki me ta perierga mallia kai ta skismena rouxa.Ekseliksi file mou!Ekseliksi legetai ayto pou epa8a!Ego dn katalaveno ti exeis pa8ei esu...Giati eisai me ayutous tous an8ropous?giati synanastrefese akoma me autous?Dn mporo na to katalavo.......Gia tin puramida tou maslow dn exeis akousei tpt?oi an8ropoi exoun anagkes kai 8eloun na tis ikanopoihsoun.esu exeis menei ekei...sta palia kai skeftese me to xeirotero kai anorimotero tropo i ever seen.Apo merikous akousa pos me 8aumazeis...apo allou pali pos me miseis....Ego pleon dn ais8anomai tpt gia sena,to kseperasa teleios.Isos pio palia na itan agapi,meta na egine frontida,tora egine adiaforia.Den me enoxlei pou dn milame.To sini8isa.Oute me enoxlei pos i skia sou periferete akoma kai sto neo mou spiti.Pleon kano pos dn tin vlepo.Apo to epomeno kalokairi isos na min se ksanado pote stin zoh mou.Isos na sunexiso na exo ton ari8mo sou kapo stis epafes mou kodikopoihmeno gia na min se vrei kaneis alla kai autos kapoia stigmi 8a svistei kai apo kei.

Shmera ekana mia megali volta me to podilato,ap opou kai an peraso ksero pos ekei perpatagame mazi,mazi exoume paei pantou.perasa apo to pagkaki mas,apo to sxoleio,apo to parko pou se filisa proti fora,to sxoleio pou se antikrisa proti fora akoma kai to shmeio pou se afina gia na pas spiti sou...8umasai tote pou se tromaksa me ena zouzouni kai evales ta klamata?oraies epoxes...dn skeftomastan tpt...dn mas endiefere tpt...ola itan toso agna,toso leuka,toso pragmatika...gia mena pleon i leksi agapi exei arxisei na xanei to nohma tis...dn mporo na ksexoriso ti einai agapi kai ti oxi...allaksa...allaksa kai pleon dn anagnorizo oute ton idio mou ton eauto.Alh8eia sou leo...akoma dn me exo ma8ei kai dn ksero an 8a me ma8o pote.8elo na ksereis pos oso kai an eimai gematos apo ais8imata dn exo pou na ta prosfero.Oi an8ropoi pleon se maxaironoun an tous deikseis pos eisai euais8titos...8umasai tote pou eklaiga gia ores stin agkalia sou xoris na ksereis ti exo pa8ei?Tpt dn mporouse na me stamatisei tote.Itan otan katalava pos dn eimai allo eroteumenos mazi sou...Stenaxoriomoun toso pou eklaiga giati suniditopoihsa pos dn eimai allo eroteumenos mazi sou.Eixe meinei i agapi omos...8umasai ekeinon ton septemvri pou mou esteiles ekeino to mnm sto kinito? "dn exoume kanei tpt akoma,filia mono"
pistepse me dn exo niosei megalutero pono apo ekeinon.Ekeino to vradu me maxairoses kai estripses to maxairi gia na me poneseis akoma perissotero.
Tora pleon dn ais8anomai tpt....eilikrina dn ksero ti mporei na me sokarei pleon.An mporouse kapoios na mpei sto mualo mou gia mia ora 8a emene me to stoma anoikto..
8a 8ela kapoia stigmi na kanoume mia sizitisi apo konta...exo tosa na se rotiso,exeis dei pote tin agapi?Ego pleon dn tin 8imamai,dn ksero me ti moiazei...nomizo pos me apofeugei....

Promises promises lyrics

Χωρίς λόγια. Έτσι γιατί το κουτί μου θύμισε πολλά.

15 Μαρτίου 2008

Αφιερωμένο εξαιρετικά

http://www.youtube.com/watch?v=RA0AYcmzEas

It's got me going inside I think it's happening again
I think there's gonna be some action
Coz you got me going inside
Got me where you want me
Sit down and talk to me
Well i just hope you're happy
With your snake skin dead bodies evening all
Well just go go back to your bright lights
You made promises you couldn't keep
Sicking up rag doll more than you know
Just keep your mouth shut you got no mind to blow
You celebrate things you celebrate things forget and me And
just desecrate everything
Oh you messed it up good yeah this kid's just a joke
Baby can't shoot straight
But you gotta shoot straight
Coz there's so many friends to make
Gotta take blows it's the way that you grow
Baby can't shoot straight
Cos there's so many friends to make
Gotta take blows it's the way that you grow
Don't need to be seen
Just gotta get yourself known

Λίγα λόγια από τα παλιά...

Είμαι σχεδόν 3 χρόνια σε αυτό το σπίτι και δεν είχα ιδέα το τι πράγματα κρατούσα ακόμα! Σήμερα κατέβασα το κουτί για να βάλω μέσα μερικά πράγματα και ανακάλυψα κάποιες παλιές μου σημειώσεις… Μπορεί το περιεχόμενο τους να είναι κάπως αλλά πλέον είμαι αρκετά cool και μακριά από αυτές τις καταστάσεις οπότε δεν έχω κανένα πρόβλημα να τις δημοσιεύσω. Σας παραθέτω κάποια αποσπάσματα που μου έκαναν εντύπωση.


Οι μέρες μακριά σου είναι σαν τα όνειρα που δεν έμαθα ποτέ το τέλος τους.
Οι μέρες μακριά σου είναι σαν τα λεπτά που δεν εκμεταλλεύτηκα μαζί σου.
Οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν , η μνήμη είναι κάτι πολύ αδύναμο , σε αντίθεση με την καρδιά. Κάθομαι στην παραλία αυτήν την στιγμή , πίσω μου είναι ο Λευκός Πύργος. Ο κόσμος περνάει αδιάφορα από μπροστά μου σε διάφορους ρυθμούς. Τα βήματά τους μου θυμίζουν ένα τεράστιο μουσικό χαλί που όταν το πατήσεις θα βγάλει και κάποιον διαφορετικό ήχο. Να! Αυτήν την στιγμή περνάμε εμείς οι δύο από μπροστά μου! Φαινόμαστε να περνάμε καλά. Κοιτάμε τον βυθό του Θερμαϊκού και σχολιάζουμε. Ο ουρανός έχει ένα πολύ μουντό γαλάζιο σήμερα. Στον ορίζοντα βλέπω το τελείωμα του ουράνιου μανδύα να έχει μια πορτοκαλοκίτρινη κατάληξη. Τι όμορφα που είναι εδώ που κάθομαι. Σε σκέφτομαι αρκετά. Αναρωτιέμαι γιατί να μην γίνει τίποτα τελικά. Γιατί να μην γίνεις δικιά μου. Δεν μπορώ να χωνέψω το γεγονός πως ένα υπέροχο και δυναμικό πλάσμα όσο εσύ δεν θα ξυπνήσει ποτέ στην αγκαλιά μου. Οι αποστάσεις πλέον έχουν μηδενιστεί. Λίγα εμπόδια μπορούν να σταθούν ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν. Θα ήθελα να ήσουν εδώ τώρα. Όχι για τίποτα σημαντικό απλά για να γυρίσουμε την πόλη μαζί και να χαζέψουμε τις βιτρίνες. Ο ουρανός έχει φορέσει αυτό το υπέροχο χρώμα σήμερα και ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσα να σκεφτώ για να περάσω μαζί του αυτές τις στιγμές είσαι εσύ. Τι να κάνεις άραγε τώρα; Τι να σκέφτεσαι για μένα άραγε; Πως είμαι ένας ανόητος που πήρε πολύ στα σοβαρά κάτι τόσο ασήμαντο; Πως μου έδωσες περισσότερη αξία από όση άξιζα; Δεν ξέρω τι σκέφτεσαι για μένα και ειλικρινά δεν θα το μάθω ποτέ. Ξενερώνω στο γεγονός ότι ίσως να μην ξαναβρεθούμε ποτέ! Να μην ξαναμιλήσουμε ποτέ! Θέλω να συνδυάσω την ζωή μου με σένα. Να συνδέσω τα όνειρα μου και τις φιλοδοξίες μου με σένα , με την καθημερινότητά σου , να γίνω και εγώ ένας από αυτούς που αγαπάς. Να γίνουν και αυτοί ένα με μένα. Δύο άνθρωποι μπορούν να υπερνικήσουν όλα τα εμπόδια. Στην περίπτωσή μας όμως υπάρχει μόνο ένας. Εγώ! Χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα. Όλα έγιναν τόσο τυχαία αλλά και τόσο μοιραία. Θέλω να πάρω το πρώτο τρένο και να έρθω να σε βρω. Τόσο διακριτικά , τόσο αθόρυβα για να μην σε ξενερώσω. (λείπει κείμενο)

Εδώ σταματάω! Δεν πρόκειται να σας γράψω άλλα πρώτον γιατί βαριέμαι και πρέπει να ξυπνήσω πρωί και δεύτερον γιατί μου φαίνονται όλα τόσο ανούσια πλέον. Όταν έγραφα τα παραπάνω ήμουν σε ένα συγκεκριμένο mood. Τώρα είμαι σε άλλη φάση. Καληνύχτα!

Talking To A Brick Wall lyrics

Είναι από τις λίγες φορές που ένα τραγούδι αντικατοπτρίζει ακριβώς όλα όσα αισθάνομαι χωρίς να το «φέρνω» εγώ στα μέτρα μου όπως κάνουμε όλοι. Αργότερα θα παραθέσω τους στίχους του τραγουδιού και θα επισημάνω τα σημεία που νιώθω εγώ. Θα μπορούσα αντί για τους στίχους να γράψω όλα αυτά που γράφω τόσες μέρες και έχω αραδιασμένα πάνω στο γραφείο μου αλλά δεν θα το κάνω ποτέ. Κάποια πράγματα είναι από την φύση τους φτιαγμένα να μένουν μακριά από το φως της ημέρας. Μόνο ένα δύο άτομα θα μπορούσαν να τα διαβάσουν αλλά όχι τώρα. Δεν μπορώ να σκεφτώ σε πόσο καιρό θα μπορούσα να τους τα δώσω. Μάλλον ποτέ. Θα καταλήξουν και αυτά στο γνωστό κουτί ή σε κάποιο κάδο σκισμένα. Δεν ξέρω αν υπάρχει κανένας που γουστάρει το blog μου και αυτά που γράφω , πάντως να ξέρεις φίλε αναγνώστη πως δεν σε έχω ξεχάσει. Δεν σταμάτησα να γράφω , αλλά να δημοσιεύω. Είναι η φάση που περνάω και δεν μου επιτρέπει να δημοσιεύω κάποια πράγματα.

Επειδή σίγουρα θα θέλεις να ακούσεις το τραγούδι καθώς διαβάζεις τους στίχους , μην ανησυχείς. Παραθέτω και έναν σύνδεσμο για το youtube και έτσι θα μπορέσεις να κάνεις την δουλειά σου. Να ξέρεις πάντως πως αυτοί οι στίχοι έχουν ριζώσει μέσα μου.

http://www.youtube.com/watch?v=0uZomZ3Aen0

I'm not quite how I should be
been finding tricks too hard
I'm thinking something must be broken
Cause it's wasn't like this before
Now everyone is ugly and everyone is stoned
Small things about you excite me
But then I'd hate to spoil the tone
All my little something’s just ran out of luck
Secret dates with strangers
Dirty words and fighting talk
I'm so scared it's killed me
Time and time again
I can't live with compromise
So maybe we could talk as friends?
If at first you don't succeed try again for me
Today is going to be fine
tomorrow will be fine too
I asked for things to better me
Even though they silenced my soul
I can taste is just for a second and then it disappears
The flowers look like glitter but then so do you my dear
It's in the way that you look
It's in the books that won't read
It comes and goes like a friend
It's with me right 'til the end
It's in the memories I've lost
It's concentrating too much
It's breaking down of relations
And it's the beat of the clock
It's not being able to be explain
Or get your feelings across
It's in the pain that won't leave you
It's coming straight back for us
It's in a new lease of life
And a search that ends well
It's in finding that change
It's being happy again

The things that lovers do (random title)

kati leipei alla dn ksero ti. Kati exo alla dn ksero ti. Kati uparxei ekei pera alla dn ksero ti. Ais8anomai tis meres na pernane apo mprosta mou san treno alla ego meno ekei ston sta8mo. Dn perno tin protovoulia na mpo se ena vagoni kai na eksafanisto. To na eksafanisto 8a itan to mono pragma pou 8a ekana para polu eukola. 8elo para polu na figo. 8elo na pao stin a8ina kai na ziso ston dromo san astegos. Na periplaniemai apo plateia se plateia. Ka8ismenos panta se mia gonia me ta vromika rouxa mou na vlepo ton kosmo na pernaei. Nomizeis pos eisai pio eutixismenos apo kapoion o opoios zei ston dromo? Nomizeis pos exeis perisotera ap oti autos? Mallon geliesai. Ta panta einai toso reusta. Den mporeis na to katalaveis. Alh8eia. Tin mia stigmi pisteueis pos eisai mia xara kai pos exeis ta panta , eno se ena lepto mesa - kai polu leo - ta panta mporoun na anatrapoun. Kalh fash! H zoh einai to pio periergo pragma pou mou exei sumvei. Den ksero an einai kalo i kako , to mono pou ksero einai pos einai endiaferon. Kati akoma pio paradoxo kai endiaferon einai oi an8ropines sxeseis. Apo pou na arxiso? Apo tin sxesi giou - patera? giou - mhteras? antra - gunaikas? Ohh...god! Tipote dn ginete sosta i toulaxiston tin ora pou prepei. An8ropoi pernane apo tin zoh sou toso ksafnika kai toso grigora pou dn mporeis na ksexoriseis ti eidous an8ropos einai. Nomizo pos oi an8ropines sxeseis pleon einai atrofikes. Des guro sou... Antres kai gunaikes vriskontai ka8imerina , gamiountai kai meta dn ksanavriskonte pote. Isos na min ksanamilisoun kai pote. Dn einai ligo periergo auto? Den gnorizeis ton allon alla mporeis na pas mazi tou giati apla sou exei dosei tin pseudais8isi tis triferotitas. Merikes stigmes triferotitas antalasonte etsi. Me kanena kostos. Me kamia va8iteri gnosi pano stin prosopikotita tou allou. Allo pio periergo einai pos autos pou kapote sou edose akiro tora ton vlepeis na sou xamogelaei sto apenanti trapezi. Na erxete kai na sou xoreuei kai na sou stelnei mnmta. Poios o logos? Epeidi einai dokimasmeni i sintagi? Kavlia uparxoun , pragmatika ametrita ekei ekso. Peiramatisou ligo... Kati akoma polu paradoxo gia mena einai to poso mporei na allaksei o an8ropos apo tin mia mera stin alli. Tin mia mporei na ton kavalas pano sto krevati i sta tessera kai ena proi se enan kafe katalaveneis pos dn exete tpt na peite. Etsi apla. Den exei na sou prosferei kati. Auto pou mou kanei entiposi einai to pos egine auto to kone? Dld ti mesolavise kai ti se paraplanise oste na pistepseis pos tairiazeis me auto to gamimeno atomo?Telos panton...isos na min se endiaferoun auta pou leo i na ta vriskeis malakies. Xestika omos , giati ego i8ela na ta grapso kapou kai na ta po...gia auto exo to blog. Opoios diavazei to blog , diavazei kai emena. kalhnukta

Ένα

Πόσο καιρό έχω να μπω στο blog μου;Ειλικρινά πάρα πολύ καιρό!Νομίζω πως στις τελευταίες αναρτήσεις μου έχασα λίγο το μέτρο...Για αυτό τον λόγο μην παραξενευτείς που δεν θα βρεις κάτι από τα παλιά...Τελικά μερικές σκέψεις είναι για να τις κρατάς μέσα σου και να μην τις μοιράζεσαι με κανέναν...Αλλά ας μπω στο θέμα!Σήμερα στο "πρόχειρο" του blog βρήκα ένα κείμενο που είχα γράψει αρκετό καιρό πριν...Δεν είναι τίποτα συγκεκριμένο,ξέρεις,οι σκέψεις που με "βασανιζουν" αιώνια.Δεν χάνω τίποτα να το δημοσιεύσω...Θυμάμαι πως το έγραψα για έναν άνθρωπο τον οποίο συνάντησα για μία και μοναδική φορά στην ζωή μου.Από τότε δεν τον ξαναείδα ποτέ και δεν πιστεύω πως θα τον ξαναδώ.

24/4/2009

Δεν έχω και πολύ χρόνο σήμερα. Με την ψυχή στο στόμα προσπαθώ να γράψω δύο σειρές γιατί αισθάνομαι πολύ έντονη την επιθυμία να εκφραστώ. Σήμερα γύρισα πάλι εκεί... Μπορώ να περπατήσω ξανά στα ίδια μέρη , να μας κρυφωκοιτάξω πίσω από κάποιο δέντρο. Να ξαναζήσω τις ίδιες στιγμές και να γεμίσω πάλι τις μπαταρίες και την διαθεσή μου. Η μνήμη είναι ότι πιο φθαρτό έχει πάνω του ο άνθρωπος. Δεν σε θυμάμαι πλέον. Δεν θυμάμαι όλες τις στιγμές που περάσαμε μαζί. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό.... Χμ... θα ήθελα να βρεθούμε ξανά. Νομίζω πως θα ήθελες και εσύ... Ελπίζω να μην είσαι ένας από όλους αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν κατα καιρούς απ την ζωή μου και χάθηκαν , έτσι... Θα ήθελα η σχέση μας να είναι καρμική. Να κρατήσει για πάρα πολύ καιρό. Δεν πιστεύω στο "για πάντα" πλέον , όσο ονειροπόλος και να είμαι. Να περπατήσω εκει που περπατήσαμε μαζί; Να προσπαθήσω να επαναφέρω κάποιες μνήμες; Δεν ξέρω... Αυτό το αφήνω στην κρίση σου. Αν θέλεις μπορείς να προσπαθήσεις.
Τι είναι όταν νιώθεις κάτι αλλά δεν ξέρεις τι είναι;
Τι σημαίνει όταν βρίσκεις τον ευατό σου μετά την ν-οστή μπύρα;
Τι σημαινει όταν είσαι άδειος αλλά ξεχυλίζεις ταυτόχρονα;
Παιδικά χρόνια... Εφηβικά χρόνια... Φοιτητικά χρόνια... Ζωή... Τέλος...


Δεν πιστεύω στο ότι μερικοί άνθρωποι έχουν ταλέντο. Πιστεύω μόνο στην αφοσίωση που προσφέρει κάποιος άνθρωπος σε κάτι που αγαπάει. Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να βρω τι είναι αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους στον τομέα της τέχνης ξεχωριστούς. Κατεληξα στο οτι δεν υπάρχει ταλέντο. Υπάρχει αφοσίωση. Αλλα πριν , μετα και κατα την διαρκεια της αφοσίωσης κάποιου σε κάτι πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Να ανήκει στον μέσο όρο των ανθρώπων. Τώρα θα μου πεις πως ο μέσος όρος είναι μία γενική έννοια ειδικά αν αναλογιστείς τον πλυθησμό του πλανήτη και τις τεράστιες αντιθέσεις που υπάρχουν. Βγάλτα αυτά. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για ανθρώπους που ζουν σε....σκατά....δεν θέλω να μιλήσω για αυτό....Σκατά....δεν θέλω να ξεδιπλώσω τις σκέψεις μου μπροστά σε άλλους...ο καθένας είναι ότι σκατά είναι και χέστηκα.

I am not currently available

Ένα , δύο , τρία , τέσσερα. Επανεκκίνηση , διαδικασία , πρόεδρος , συνωμοσία , κόσμος , άνθρωποι , χαμόγελα , αστέρια , συνθεσάιζερ , βουητό , lsd , κατάθλιψη , φωνές , ύπνος , κατάσταση , έρωτας , παράνοια , χέρια , σαρκασμός , απομόνωση , δάχτυλα , καλοκαίρι , ουρανός , έδαφος , αεροπλάνα , βάδισμα , υπολογιστής , ρυθμός , ταλάντωση , τρέξιμο , αστραπή , εκνευρισμός , ανεπάρκεια , συνήθεια , θυμός , οργή , φόνος , Facebook , σύνδρομο , γέννηση , αποκεφαλισμός , μάτια , χάδια , αισθήματα , φωτογραφίες , βαρετός , καταστολή , ελικόπτερο , μουσική , δωμάτιο , ξύλο , πάτωμα , γρήγορα , πατέρας , πουκάμισο , γένια , εκφυλισμός , διαθεσιμότητα , ηλιοβασίλεμα , εκτελώ , εκτιμώ , αυτοεκτίμηση , κέντρα , αστικός , απόσταση , εγκέφαλος , επανάληψη , επανάληψη , επανάληψη , επανάληψη , βοηθός , πληκτρολόγιο , αργοπορία , μύτη , ταυτότητα , αθλητισμός , λέξεις , γνωρίζω , νόημα , εσύ , αυτοί , κανένας , όπλο , πουλιά , μαζικός , τεχνολογία , καταστροφή , αμάξι , οθόνη , ρόδες , φυσική , κεφάλαια , τσάντα , δίπλα , ενόχληση , ήπαρ , καρκίνος , παραισθήσεις , σκυλιά , αστυνομία , μολύβι , επανάληψη , επανάληψη , επανάληψη, σφάλμα , διαθεσιμότητα , τέσσερα , τρία , δύο , ένα.

I am not currently available

I am not currently available

I am not cu%$%^$%$%$%$%

Σφάλμα δικτύου. Επανεκκινήστε το σύστημά σας ή επικοινωνήστε με τον προμηθευτή σας.

Εγώ , οι raining pleasure και ο εγωισμός

Δεν ξέρω αν υπάρχει άσχημη πλευρά των πραγμάτων. Μπορεί την τελευταία εβδομάδα να μου πήγαιναν όλα σκατά ( με αποκορύφωμα την βαρύτητα που μου έσπασε το laptop ) αλλά είμαι ερωτευμένος. Είμαι ερωτευμένος με την ζωή. Τον ήλιο , το δροσερό αεράκι ,τα σύννεφα ,τον καταγάλανο ουρανό ,τους όμορφους ανθρώπους , την τέχνη , την μουσική , τα πάντα. Δεν σκέφτομαι τίποτα αυτήν την στιγμή. Ίσως να είναι ένας μηχανισμός άμυνας του οργανισμού μου για μην με πάρει από κάτω… Δεν ξέρω… η φίλη μου η Γιούλη τα ξέρει αυτά , είναι ψυχολόγος. Θα την ρωτήσω και θα σας πω. Σήμερα όλη την ημέρα ακούω το Reflections των Raining Pleasure και χορεύω μόνος μου σαν τρελός μέσα στο σπίτι. Είμαι τόσο ερωτευμένος με την μουσική αλλά και με τις τέχνες. Μακάρι να με έπαιρνε κάποιος από αυτόν τον σκοτεινό βάλτο που ζω και να με πήγαινε στην γειτονιά των καλλιτεχνών. Θα ήθελα να ζούσα σε ένα μεγάλο χωριό όπου θα είχε πάντα ήλιο και όμορφα ζωηρά σύννεφα. Θα πίναμε , θα μεθούσαμε , θα τραγουδούσαμε μα πάνω από όλα θα κάναμε τέχνη. Τραγούδι , ζωγραφική , συγγραφή , Design , video art , τα πάντα. Να ήμασταν μια όμορφη μεγάλη κοινότητα από άτομα γεμάτα ενδιαφέρον και να ζούσαμε μόνο για αυτό. Είμαι ερωτευμένος με την ζωή. Δεν θα ζητήσω ποτέ να με αγαπήσει και αυτή αλλά θέλω να της ζητήσω δύο πράγματα. Έναν άνθρωπο όμορφο, σωστό μα σταθεί δίπλα μου για το υπόλοιπο της ζωής μου και να έχω ανεξάντλητη έμπνευση και φαντασία για να γίνω αυτό που θέλω να γίνω. Αυτό για το οποίο γεννήθηκα να γίνω. Ανυπομονώ να τελειώσω την σχολή για να φύγω από εδώ και να ζήσω στην Αθήνα. Θέλω να συνεχίσω τις σπουδές μου για το Design και ελπίζω να μου φτάσουν τα λεφτά. Δεν θέλω να σκέφτομαι τα λεφτά γιατί τότε ξενερώνω πραγματικά. Πως είναι δυνατόν μερικά χαρτονομίσματα να σε κρατάνε μακριά από αυτό που αγαπάς; Δεν έχουν το δικαίωμα να το κάνουν αυτό. Στερούν από την ανθρωπότητα κάποιους αισθητήρες συναισθημάτων. Γιατί η τέχνη είναι ένας αισθητήρας συναισθημάτων ο οποίος ενεργοποιεί συναισθήματα στους ανθρώπους με έναν τρόπο μαγικό. Κανονικά θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι ήμασταν κατά των χρημάτων. Γιατί αυτά είναι η αιτία όλων των δυστυχιών.
Αν το καλοσκεφτείς για τα λεφτά γίνονται όλα.

Στα όνειρά μου βλέπω ανθρώπους να φωνάζουν στο σκοτάδι. Να ουρλιάζουν για κάτι το οποίο δεν καταλαβαίνω και δεν αντιλαμβάνομαι 100%. Στον ξύπνιο μου πάλι , βλέπω άρρωστους ανθρώπους. Έχουν εγωισμό. Έτσι λέγεται η ασθένεια που έχουν. Ένα βασικό σύμπτωμα της ασθένειας αυτής είναι πως χάνεις την όρασή σου. Οι περισσότεροι που πάσχουν από αυτό δεν βλέπουν. Και για αυτόν τον λόγο προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν τα οπτικά σήματα που συνθέτουν την τελική εικόνα , διορθώνουν τα κομμάτια που λείπουν με δικά τους. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουν ότι θέλουν αυτοί να βλέπουν , κάτι το οποίο είναι λάθος. Αν η ασθένεια προχωρήσει και άλλο τότε χάνουν και την ακοή τους. Δηλαδή μπορεί να μην βλέπει κάποιος μπροστά του , να προσπαθείς να του εξηγήσεις τι υπάρχει γύρω του για να τον βοηθήσεις αλλά αυτός να μην σε ακούει. Να μην μπορεί να σε ακούσει. Χάνει την επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας το άτομο που πάσχει από εγωισμό πρήζεται τόσο πολύ που πνίγει όσους βρίσκονται γύρω του με αποτέλεσμα τον θάνατό τους. Η μοναξιά είναι δίδυμο αδελφάκι του εγωισμού το οποίο δόθηκε για υιοθεσία. Αυτά για σήμερα…

Ζωή μην με ξεχάσεις έχουμε κάνει μια συμφωνία. Σου ζητώ να μου δώσεις λίγο πραγματικό έρωτα και ανεξάντλητη έμπνευση και φαντασία και εγώ σου δίνω το εγώ μου. Καλό deal δεν νομίζεις;

Αντίο, σας αγαπώ όλους..( σήμερα τουλάχιστον)

Εγώ και αυτοί

Είμαι το αριστερό σου χέρι
Είμαι η πληγή που πονάει
Ο άγνωστος που πρόσεξες το πρωί
Ο μουσικός του δρόμου , που ποτέ δεν έδωσες καμία σημασία
Είμαι αυτός που δεν συγχώρεσες
Αυτός που δεν του απάντησες
Αυτός που αντιπαθείς
Αυτός που μισείς
Είμαι αυτός , που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν
Αυτός που σε φίλησε γλυκά
Αυτός που σε γάμησε
Είμαι αυτός που είδες να εκτελούν από την τηλεόραση
Είμαι αυτός που κάθισες δίπλα του , σήμερα στο αστικό
Αυτός που έβρισες χθες
Είμαι ο βρώμικος άστεγος που σιχαίνεσαι ακόμα και να αντικρίσεις
Είμαι αυτός που ονειρεύεσαι
Αυτός που πάντα θα ήθελες να έχεις

Έχω δύο παιδιά
Ένα αγόρι , ένα κορίτσι
Την μονάκριβή μου κόρη
Ζωή την φωνάζουνε
Είναι ατίθασο παιδί , γεμάτο νεύρο
Γελάει , κλαίει , φωνάζει
με αγκαλιάζει μερικές φορές
ο γιος μου είναι αλλιώς
είμαι περήφανος για αυτόν
θάνατο τον λένε
δεν μιλάει ποτέ , μόνο γράφει
γράφει και σκέφτεται
ώρες ώρες τον βρίσκω κρυφά , να ακούει μουσική
είμαι περήφανος και για τα δύο μου τα παιδιά
μόνος τα μεγαλώνω , δεν έχουν μάνα
πέθανε στην γέννα
τα παιδιά μου είναι δίδυμα
και τα έχω πάντα μαζί μου
έχω σκάψει με ένα λευκό κρητικό μαχαίρι το στέρνο μου
έκανα μια τρύπα
σκούπισα το αίμα
και πέταξα την σάρκα που περίσσευε
τα έβαλα εκεί μέσα , τα παιδιά μου
τώρα τριγυρίζουν και παίζουν ανάμεσα στα σωθικά μου
είμαι περήφανος για τα παιδιά μου.