θυμάμαι τότε που ήμασταν παιδιά
που δεν μας ενοιαζε τπτ
μονο να ειμαστε μαζι
εγω και το κοριτσι μου
τοσο αγνα
τοσο ομορφα
τοσο ξεφρενα
ησουν πραγματικα ελευθερος
ειχες μονο ενα πραγμα
την κοπελα σου και ησουν ευτυχισμενος
την θυμαμαι ακομα την πρωτη μου αγαπη
δεν γινετε να την ξεχασω
θυμαμαι μονο τα καλα
εχω διαγραψει τα ασχημα
θυμαμαι ακομα
θυμαμαι οταν της τα ζητησα
οταν την φιλησα πρωτη φορα
οταν καθομασταν ο ενας στην αγκαλια του αλλου
και ανταλλαζαμε ορκους παντοτινης αγαπης
και το νιωθαμε
ο ερωτας στα 17 ειναι καλυτερος απ οτι ο ερωτας στα 22
τοτε περνουσα τελεια
με γεμιζε
αραγε θα βρεθει ξανα μια σαν αυτην να με γεμισει;
να τις πω σαγαπω;
εχω να το πω καιρο
μενω ακομα με τις μνημες
εισαι η μονη της οποιας εχω φυλαξει τα παντα
για τις αλλες σχεδον τπτ
δεν μπορω να περιγραψω με λεξεις αυτο που αισθανομαι αυτην την στιγμη
το μονο που θελω να πω
ειναι πως θελω να ερωτευτω οπως τοτε
οπως στα 17
και να ειναι τοσο ομορφη και υπομονετικη οσο εκεινη
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010
Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010
δεν ξερω πλεον τι να πιστεψω
την ηλιακια σου
την εμπειρια μου
το βλεμμα σου
τις πραξεις σου
τις σκεψεις μου
δεν ξερω
αυτο που ξερω ειναι πως εχω ενα βαρος μεσα μου
ναι
μου αρεσες καιρο
σε βρηκα τωρα που φευγω
και μου ειπες πως σκεφτομαστε το ιδιο
το ξερω πως θα μου περασει
εδω εχουν περασει αλλα και αλλα
το θεμα με σενα ειναι πως θελω να μιλαμε
να εχουμε επαφη
το τελειωσα εγω
αλλα δεν εχει καμια σημασια
ισως καποια στιγμη να ανοιξουμε τις καρδιες μας ο ενας στον αλλον
εγω ημουν ετοιμος
αλλα εβαλα τελος
δεν εχει νοημα
οταν κατι δεν εχει μελλον το σταματας,ετσι δεν ειναι;
αλλα οταν κατι δεν εχει ουτε παρον,τοτε δενεις την ψυχη σου
παιρνεις ενα μαχαιρι και αποκεφαλιζεις αυτο που υπαρχει ωστε να πεθανει
αμεσως.
παντα αυτο το μπλογκ με ανακουφιζει
μην πονας μωρο μου
μην στεναχωριεσαι
σου στελνω ολες τις θετικες μου σκεψεις
να πανε ολα καλα
να γινεις αυτο που θες
να αποκοπεις απο καθε ειδους
δεσμα
σου ευχομαι να βρεις το αλλο σου μισο
την πραγματικη αγαπη
και ολα οσα εχουν νοημα και ποθεις
αντιο.
την ηλιακια σου
την εμπειρια μου
το βλεμμα σου
τις πραξεις σου
τις σκεψεις μου
δεν ξερω
αυτο που ξερω ειναι πως εχω ενα βαρος μεσα μου
ναι
μου αρεσες καιρο
σε βρηκα τωρα που φευγω
και μου ειπες πως σκεφτομαστε το ιδιο
το ξερω πως θα μου περασει
εδω εχουν περασει αλλα και αλλα
το θεμα με σενα ειναι πως θελω να μιλαμε
να εχουμε επαφη
το τελειωσα εγω
αλλα δεν εχει καμια σημασια
ισως καποια στιγμη να ανοιξουμε τις καρδιες μας ο ενας στον αλλον
εγω ημουν ετοιμος
αλλα εβαλα τελος
δεν εχει νοημα
οταν κατι δεν εχει μελλον το σταματας,ετσι δεν ειναι;
αλλα οταν κατι δεν εχει ουτε παρον,τοτε δενεις την ψυχη σου
παιρνεις ενα μαχαιρι και αποκεφαλιζεις αυτο που υπαρχει ωστε να πεθανει
αμεσως.
παντα αυτο το μπλογκ με ανακουφιζει
μην πονας μωρο μου
μην στεναχωριεσαι
σου στελνω ολες τις θετικες μου σκεψεις
να πανε ολα καλα
να γινεις αυτο που θες
να αποκοπεις απο καθε ειδους
δεσμα
σου ευχομαι να βρεις το αλλο σου μισο
την πραγματικη αγαπη
και ολα οσα εχουν νοημα και ποθεις
αντιο.
Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010
τραγικοτατον
νομιζω πως βαριεμαι να κανω το οτιδιποτε
ναι ναι
καλα ακουτε
εγω
βαριεμαι να κανω το οτιδιποτε
αυτη τη στιγμη επρεπε να ειμαι αλλου
αλλα δεν ειμαι
βασικα ειμαι
αλλα οχι εκατο τα εκατο
γραφω εδω σε μενα
μα γιατι;
ελλειψη εμπνευσης;
δεν με ενδιαφερει τπτ πλεον
μα πως γινετε;
παντα κατι με ενδιεφερε
αλλα δεν φοβαμαι
ουτε ο φοβος με ενδιαφερει
οι μερες περνουν
οι γυναικες στελνουν τα λανθασμενα σημαδια τους
εδω και μερες
αλλα τι να πει κανεις
τι να κανει μαλλον
χαλαρα
ηρεμια
ενα πονηρο κλεισιμο του ματιου
κ θα περασουμε καλα
εχεις ωραια χερια
και ωραιο ονομα
οι γυναικες τελικα
μεχρι τα 20 ειναι το κατι αλλο
μετα αρχιζουν και χαλανε
ωπ
ωπ κατι ειδα...
ναι ναι
κατι ειδα..
ασχολουμαι με κατι
ασχολουμαι με αυτην
χαλαρα ομως
καλη φαση
το ξερα πως πρεπει να αραξω
αραζω
το απολαμβανω
και ξερω πως αυτα που δεν ειναι αρκετα για μενα
για τους αλλους ειναι κοποι μιας ζωης
αυτο δεν σημαινει πως δεν θελω να κουραστω και να δουλεψω
ξερω για πιο λογο ηρθα σε αυτη τη ζωη
και αργα αλλα σταθερα θα πετυχω το σκοπο μου
ετσι δεν εκανα παντα;
μεχρι τοτε
αυτο που θελω
*******************************
***************
τελικα μου αρεσεις
και εχεις ωραιο ονομα
Αναστασια
νομιζω πως βαριεμαι να κανω το οτιδιποτε
ναι ναι
καλα ακουτε
εγω
βαριεμαι να κανω το οτιδιποτε
αυτη τη στιγμη επρεπε να ειμαι αλλου
αλλα δεν ειμαι
βασικα ειμαι
αλλα οχι εκατο τα εκατο
γραφω εδω σε μενα
μα γιατι;
ελλειψη εμπνευσης;
δεν με ενδιαφερει τπτ πλεον
μα πως γινετε;
παντα κατι με ενδιεφερε
αλλα δεν φοβαμαι
ουτε ο φοβος με ενδιαφερει
οι μερες περνουν
οι γυναικες στελνουν τα λανθασμενα σημαδια τους
εδω και μερες
αλλα τι να πει κανεις
τι να κανει μαλλον
χαλαρα
ηρεμια
ενα πονηρο κλεισιμο του ματιου
κ θα περασουμε καλα
εχεις ωραια χερια
και ωραιο ονομα
οι γυναικες τελικα
μεχρι τα 20 ειναι το κατι αλλο
μετα αρχιζουν και χαλανε
ωπ
ωπ κατι ειδα...
ναι ναι
κατι ειδα..
ασχολουμαι με κατι
ασχολουμαι με αυτην
χαλαρα ομως
καλη φαση
το ξερα πως πρεπει να αραξω
αραζω
το απολαμβανω
και ξερω πως αυτα που δεν ειναι αρκετα για μενα
για τους αλλους ειναι κοποι μιας ζωης
αυτο δεν σημαινει πως δεν θελω να κουραστω και να δουλεψω
ξερω για πιο λογο ηρθα σε αυτη τη ζωη
και αργα αλλα σταθερα θα πετυχω το σκοπο μου
ετσι δεν εκανα παντα;
μεχρι τοτε
αυτο που θελω
*******************************
***************
τελικα μου αρεσεις
και εχεις ωραιο ονομα
Αναστασια
Κυριακή 6 Ιουνίου 2010
Στο τελευταίο μου ποτό
είδα τα κοράκια να καθρεπτίζονται στο ποτήρι μου
Σήκωσα το κεφάλι μου
και τα ειδα να πετούν
από πάνω μου
Στο τελευταίο μου ποτό
είδα το μέλλον μου
στα μάτια μου μπροστά
να με δαγκώνει
Στο τελευταίο μου ποτό
είδα τον εαυτό μου
πέρα απ τους μανδύες της ζωής
έσκισα την ρομπα της και την βίασα
Στο τελευταίο μου ποτό
ξύπνησα στον δρόμο.
Την επόμενη ημέρα ξύπνησα στο κελί μου
την επόμενη τα ίδια
και αναρωτήθικα
τι κάνω εγώ εδώ;
Γιατί δεν πάω να βρω τα όνειρα μου
Ιδρώνω
μέρα με την μέρα όλο και περισσότερο.
είδα τα κοράκια να καθρεπτίζονται στο ποτήρι μου
Σήκωσα το κεφάλι μου
και τα ειδα να πετούν
από πάνω μου
Στο τελευταίο μου ποτό
είδα το μέλλον μου
στα μάτια μου μπροστά
να με δαγκώνει
Στο τελευταίο μου ποτό
είδα τον εαυτό μου
πέρα απ τους μανδύες της ζωής
έσκισα την ρομπα της και την βίασα
Στο τελευταίο μου ποτό
ξύπνησα στον δρόμο.
Την επόμενη ημέρα ξύπνησα στο κελί μου
την επόμενη τα ίδια
και αναρωτήθικα
τι κάνω εγώ εδώ;
Γιατί δεν πάω να βρω τα όνειρα μου
Ιδρώνω
μέρα με την μέρα όλο και περισσότερο.
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)