θυμάμαι τότε που ήμασταν παιδιά
που δεν μας ενοιαζε τπτ
μονο να ειμαστε μαζι
εγω και το κοριτσι μου
τοσο αγνα
τοσο ομορφα
τοσο ξεφρενα
ησουν πραγματικα ελευθερος
ειχες μονο ενα πραγμα
την κοπελα σου και ησουν ευτυχισμενος
την θυμαμαι ακομα την πρωτη μου αγαπη
δεν γινετε να την ξεχασω
θυμαμαι μονο τα καλα
εχω διαγραψει τα ασχημα
θυμαμαι ακομα
θυμαμαι οταν της τα ζητησα
οταν την φιλησα πρωτη φορα
οταν καθομασταν ο ενας στην αγκαλια του αλλου
και ανταλλαζαμε ορκους παντοτινης αγαπης
και το νιωθαμε
ο ερωτας στα 17 ειναι καλυτερος απ οτι ο ερωτας στα 22
τοτε περνουσα τελεια
με γεμιζε
αραγε θα βρεθει ξανα μια σαν αυτην να με γεμισει;
να τις πω σαγαπω;
εχω να το πω καιρο
μενω ακομα με τις μνημες
εισαι η μονη της οποιας εχω φυλαξει τα παντα
για τις αλλες σχεδον τπτ
δεν μπορω να περιγραψω με λεξεις αυτο που αισθανομαι αυτην την στιγμη
το μονο που θελω να πω
ειναι πως θελω να ερωτευτω οπως τοτε
οπως στα 17
και να ειναι τοσο ομορφη και υπομονετικη οσο εκεινη
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου